Wszywka alkoholowa: czy to skuteczna metoda leczenia uzależnienia?
Walka z uzależnieniem od alkoholu to długi i trudny proces, który wymaga kompleksowego wsparcia medycznego, terapeutycznego i często farmakologicznego. Wśród dostępnych metod farmakoterapii wspomagających abstynencję znajduje się wszywka alkoholowa, czyli implant zawierający disulfiram, który po wszczepieniu pod skórę uwalnia substancję powodującą nieprzyjemne objawy po spożyciu alkoholu. Dla mieszkańców Warszawy dostępnych jest kilka placówek oferujących ten zabieg, jednak przed podjęciem decyzji warto zrozumieć zasadę działania wszywki, jej skuteczność, potencjalne ryzyko oraz to, dlaczego nie może być ona jedyną formą leczenia uzależnienia.
Jak działa wszywka alkoholowa?
Wszywka alkoholowa zawiera disulfiram, substancję, która blokuje enzymy rozkładające alkohol w organizmie. Po spożyciu nawet niewielkiej ilości alkoholu przez osobę z wszywką dochodzi do nagromadzenia aldehydu octowego we krwi, co powoduje bardzo nieprzyjemne objawy: gwałtowne uderzenia gorąca, intensywne czerwienienie się twarzy, przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia, nudności, wymioty, bóle głowy i uczucie lęku. Reakcja ta może być na tyle silna, że stanowi odstraszającą barierę przed piciem. Implant wszczepiony pod skórę, zazwyczaj w okolicy pośladka lub brzucha, uwalnia substancję stopniowo przez okres 6-12 miesięcy w zależności od typu wszywki. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i trwa około 15-30 minut. Po wszczepieniu pacjent otrzymuje kartę informującą o wszywce, którą powinien nosić przy sobie na wypadek sytuacji medycznych.
Wskazania i przeciwwskazania do wszywki
Wszywka alkoholowa nie jest metodą dla każdego. Najlepszymi kandydatami są osoby, które przeszły już detoks w Warszawie lub innym mieście, są zmotywowane do utrzymania abstynencji i potrzebują dodatkowego zabezpieczenia przed impulsywnymi decyzjami o sięgnięciu po alkohol. Wszywka alkoholowa w Warszawie nie leczy uzależnienia – jest wyłącznie narzędziem wspomagającym psychoterapię i inne formy leczenia. Bezwzględne przeciwwskazania to choroby serca, ciężkie uszkodzenie wątroby, cukrzyca, psychozy, epilepsja oraz ciąża. Przed wszczepieniem konieczne są badania krwi oceniające funkcje wątroby i nerek oraz konsultacja lekarska. Pacjent musi być w pełni trzeźwy przez co najmniej 5-7 dni przed zabiegiem i świadomy konsekwencji spożycia alkoholu po wszczepieniu. Ważna jest też pisemna zgoda pacjenta, który potwierdza, że został poinformowany o ryzyku.
Skuteczność i ograniczenia metody
Badania nad skutecznością wszywki alkoholowej pokazują niejednoznaczne wyniki. W połączeniu z intensywną terapią może być pomocna w utrzymaniu abstynencji, szczególnie w pierwszych miesiącach po detoksykacji, gdy ryzyko nawrotu jest najwyższe. Jednak sama w sobie nie zmienia mechanizmów psychologicznych uzależnienia – nie uczy radzenia sobie ze stresem, nie rozwiązuje problemów emocjonalnych ani nie odbudowuje relacji z bliskimi. Część pacjentów po zakończeniu działania wszywki wraca do picia, jeśli nie kontynuowała terapii. Inni próbują pić pomimo wszywki, co może prowadzić do groźnych powikłań zdrowotnych. Są też przypadki mechanicznego usuwania implantu przed czasem. Dlatego kluczowe jest traktowanie wszywki jako elementu kompleksowego programu leczenia, a nie jako samodzielnego rozwiązania problemu uzależnienia.
Alternatywy i kompleksowe podejście do leczenia
Oprócz wszywki dostępne są inne formy farmakoterapii wspomagającej, takie jak naltreksone (doustnie lub w formie iniekcji) blokujący receptory opioidowe i redukujący przyjemność z picia, czy akamprozat stabilizujący równowagę neurochemiczną mózgu. Te metody są często lepiej tolerowane i nie wiążą się z ryzykiem gwałtownej reakcji po spożyciu alkoholu. Niezależnie od wybranej farmakoterapii, podstawą leczenia powinna być psychoterapia indywidualna i grupowa, uczestnictwo w grupach wsparcia takich jak Anonimowi Alkoholicy oraz wsparcie dla rodziny. Terapia poznawczo-behawioralna uczy rozpoznawania sytuacji ryzyka i rozwijania strategii radzenia sobie bez alkoholu. Tylko kompleksowe podejście łączące detoksykację, farmakoterapię i długoterminową terapię daje realne szanse na trwałą abstynencję i odbudowanie życia.
Źródło zdjęć https://elements.envato.com/support-meeting-with-psychiatrist-for-young-addict-ACSK3TW
Materiał zewnętrzny.



Komentarze
Prześlij komentarz
Drogi Czytelniku - pisząc komentarz, zgadzasz się na przetwarzanie swoich danych osobowych