Japoński chleb mleczny Hokkaido

3

Japoński chleb mleczny Hokkaido 

Przepis na chleb tostowy lub kanapkowy długo świeży.

Japoński chleb mleczny Hokkaido na zasmażce wodnej tangzhong zachowuje świeżość znacznie dłużej niż inne chleby pszenne. Pod tym względem dorównuje mu jedynie chleb orkiszowo konopny. Przepis na chleb mleczy Hokkaido jest długi, ale to dlatego, że starałam się wszystko bardzo dokładnie opisać.  Japoński chleb na zaczynie tangzhong jest w rzeczywistości bardzo łatwy do przygotowania. Jeśli zawsze żyjesz w biegu i na wszystko brakuje Ci czasu, skorzystaj z przepisu na nocny chleb mleczny Hokkaido. Znajdziesz go na końcu artykułu.  

Chleb mleczny na zasmażce wodnej tangzhong jest bardzo miękki i puszysty.

 

Co to jest tangzhong

Tangzhong znana jako zasmażka wodna, to pasta z mąki gotowanej w wodzie lub mleku. Pasta zatrzymując wilgoć, powoduje, że chleb mleczny nie traci świeżości przez kilka dni i zachowuje miękką, puszystą strukturę. Żeby zrobić tangzhong, wymieszaj jedną część mąki z pięcioma częściami płynu (wody lub mleka). Następnie podgrzewaj mieszaninę w rondelku, aż osiągnie 65 stopni i konsystencję gęstego budyniu. Zasmażkę wodną możesz przechowywać w lodówce do 3 dni. Tangzhong można dodawać do większości wypieków m.in. bułek, chlebów kanapkowych i tostowych czy bułeczek cynamonowych.

Zasmażka wodna tangzhong zatrzymuje wodę i wydłuża świeżość pieczywa. 

 

Japoński chleb mleczny Hokkaido przepis

Zasmażka wodna tangzhong 

• 60 g wody 
• 60 g mleka 
• 24 g mąki pszennej tortowej, ale możesz też użyć mąki typ 500 lub 550 lub 650
  

Składniki na ciasto chlebowe

• cała zasmażka wodna tangzhong w temperaturze pokojowej,
• 120 g mleka 3,2% tłuszczu lub więcej
  
• 7 g suchych drożdży
• 30 g cukru + 1 łyżeczka do zaczynu drożdżowego
  
• 15 g mleka w proszku, ale możesz pominąć,
  
• 1 jajko 
• 350 g mąki pszennej tortowej, takiej samej jak do zasmażki wodnej.
• ważna uwaga odnośnie mąki: do tego chleba najlepsze są mąki o wysokiej zawartości białka (minimum 11%) Informacje o tym znajdziesz na opakowaniu. Doskonale sprawdza się mieszanka w proporcjach 175 g mąki pszennej tortowej i 175 g mąki manitoba
  
• 1 płaska łyżeczka soli, 
• 60 g bardzo miękkiego masła

Jak zrobić chleb mleczny na zasmażce wodnej tangzhong.

 

Dzień przed pieczeniem przygotuj zasmażkę wodną na chleb mleczny Hokkaido.

1. Do małego rondelka wlej wodę. Dodaj mąkę i mieszaj do chwili, aż uzyskasz jednolitą konsystencję bez żadnych grudek. Dodaj  mleko i ponownie wymieszaj. Ciągle mieszając, podgrzewaj na średnim ogniu do temperatury 65 stopni, czyli do chwili, aż  mieszanina zgęstnieje tworząc gęsty, szklisty budyń. Uważaj, aby nie zagotować zasmażki wodnej. Jeśli dysponujesz termometrem kuchennym, to sprawdzaj temperaturę podczas podgrzewania. 

2. Pozwól zasmażce ostygnąć, a następnie przykryj folią, żeby nie obsychała. Pozostaw na kuchennym blacie na minimum godzinę, a najlepiej na całą noc.

W dniu pieczenia przygotuj japońskie ciasto na chleb mleczny. 

1. Do misy miksera wlej letnie mleko, dodaj 1 łyżkę cukru  i wymieszaj, aż się rozpuści. Dodaj 1 łyżkę mąki (z tej przygotowanej na ciasto chlebowe) i wymieszaj do uzyskania jednolitej konsystencji. Dodaj drożdże i ponownie wymieszaj. Pozostaw zaczyn drożdżowy na około 15- 20 minut, aż drożdże zaczną pracować. Zaczyn lekko się spieni i podrośnie.

2. Do zaczynu drożdżowego dodaj mleko w proszku (jeśli używasz), pozostały cukier, zasmażkę wodną tangzhong, rozbełtane jajko, mąkę i na koniec sól. Za pomocą łopatki wymieszaj ciasto, aby połączyć składniki.

3. Wyrabiaj hakiem do ciasta przez około 5 minut na niskiej obrotach miksera. Początkowo ciasto będzie bardzo lepkie, i będzie przywierało do boków misy. 

4.  Nie przerywając ugniatania ciasta dodaj w 3-4 porcjach miękkie masło i wyrabiaj ciasto chlebowe przez kolejne 5-7 minut.  Gdy całe masło zostanie wchłonięte, wyrabiaj jeszcze 2 minuty. Ciasto powinno być gładkie, elastyczne i łatwo odchodzić od ścianek naczynia.

5. Uformuj ciasto w kulkę i pozostaw w misie miksera na około 90-120 minut do wyrośnięcia. Misę z ciastem przykryj ściereczką i ustaw w ciepłym miejscu. Ciasto powinno podwoić objętość. Alternatywnie, włóż miskę do lodówki i pozwól ciastu wyrastać przez około 12 godzin.

6. Keksówkę o długości 28 cm posmaruj cienko masłem i oprósz mąką i odłóż na bok.

7. Wyjmij ciasto na lekko posypaną mąką stolnicę i uderz kilka razy dłonią, aby pozbyć się nadmiaru powietrza. 

Uformuj japoński chlebek Hokkaido

1. Podziel ciasto na 4 równe porcje. Rozwałkuj każdą porcję ciasta na prostokąt. Złóż przeciwległe boki w kierunku środka. Zwiń ciasto w roladę  zaczynając od krótszego boku. Staraj się zwijać ciasto dość ściśle.  Umieść zwinięte ciasto w formie do ciasta, łączeniem do dołu. Powtórz to samo ze wszystkimi porcjami ciasta.

2. Przykryj chleb ściereczką  i odstaw w ciepłe miejsce, aż podwoi swoją wielkość. Może to zająć około 1-2 godzin, w zależności od temperatury otoczenia. Ciasto powinno wyrosnąć tuż poniżej krawędzi keksówki.

Upiecz chlebek Hokkaido

1. Nagrzej piekarnik do temperatury 180 ° C. 

2. Wyrośnięty chleb posmaruj mlekiem (dla uzyskania bardziej matowej skórki) lub rozbełtanym jajkiem (dla błyszczącej skórki). 

3. Piecz przez około 30 - 35 minut. Jeśli chleb zbyt szybko się rumieni, przykryj wierzch folią aluminiową. 

4. Upieczony chleb mleczny wyjmij z piekarnika i zostaw na kuchennym blacie w keksówce na kilka minut. Następnie wyjmij na kratkę i pozostaw do ostygnięcia. Chleb ten jest łatwiejszy do krojenia w temperaturze pokojowej, ale można go również spożywać na ciepło.

Nocny chleb mleczny Hokkaido

1. Przygotuj zasmażkę wodną tangzhong, zgodnie z podanym wyżej przepisem. Pozostaw tangzhong do całkowitego wystudzenia na minimum godzinę, ale im dłużej tym lepiej. 

2. Przygotuj ciasto na japoński chleb mleczny Hokkaido.

• Do misy miksera wlej letnie mleko, dodaj 1 łyżkę cukru, drożdże  i wymieszaj, aż się rozpuści. Dodaj 1 łyżkę mąki (z tej przygotowanej na ciasto chlebowe) i wymieszaj do uzyskania jednolitej konsystencji. Pozostaw zaczyn drożdżowy na około 15- 20 minut, aż drożdże zaczną pracować. Zaczyn lekko się spieni i podrośnie.
  
• Do zaczynu drożdżowego dodaj mleko w proszku (jeśli używasz), pozostały cukier, zasmażkę wodną tangzhong, rozbełtane jajko, mąkę i na koniec sól. Za pomocą łopatki wymieszaj ciasto, aby połączyć składniki.
• Wyrabiaj hakiem do ciasta przez około 8 minut na niskiej obrotach miksera. Początkowo ciasto będzie bardzo lepkie, i będzie przywierało do boków misy. 
• Nie przerywając ugniatania ciasta dodaj w 3-4 porcjach miękkie masło i wyrabiaj ciasto chlebowe przez kolejne 8-10 minut. Gdy całe masło zostanie wchłonięte, wyrabiaj jeszcze 2 minuty. Ciasto powinno być gładkie, elastyczne i łatwo odchodzić od ścianek naczynia. 
• Uformuj ciasto w kulkę. Misę z ciastem przykryj  podziurkowaną folią spożywczą i wstaw do lodówki na około 12 godzin.

3. Wyjmij wyrośnięte ciasto z lodówki i pozostaw na blacie na około 1 godzinę. 

4. Keksówkę o długości 28 cm posmaruj cienko masłem, oprósz mąką i odłóż na bok.

5. Wyjmij ciasto na lekko posypaną mąką stolnicę i uderz kilka razy dłonią, aby pozbyć się nadmiaru powietrza z ciasta.

6. Uformuj i upiecz japoński chleb mleczny Hokkaido, tak, jak opisałam w przepisie powyżej.

Japoński chleb mleczny Hokkaido

Domowe sposoby na wilgoć w domu

2

Domowe sposoby na wilgoć w domu

Jak się pozbyć wilgoci

Domowe sposoby na wilgoć w domu to przede wszystkim częste wietrzenie mieszkania, dobra wentylacja, zamontowanie rozszczelniaczy lub nawiewników w oknach i wydajny osuszacz powietrza. Latem wilgoć raczej nie stanowi większego problemu, ale w pozostałych porach roku, pozbycie się wilgoci może być nie lada wyzwaniem. Dotyczy to zarówno nowo wybudowanych domów, jak i starszych mieszkań.

Wilgotność powietrza w domu powinna wynosić od 40% do 60%

Niezależnie od tego czy mieszkasz w bloku z wielkiej płyty, nowym apartamentowcu, własnym domu czy w starej kamienicy, problem wilgotności powietrza dotyczy także ciebie. Przyjmuje się, że wilgotność powietrza w domu powinna mieścić się w przedziale od 40% do 60%, natomiast najwyższy poziom komfortu zapewnia wilgotność na poziomie 40%-45%. Poziom wilgotności powietrza można sprawdzić za pomocą stosunkowo niedrogich urządzeń tzw. higrometrów.

Zbyt wysoki poziom wilgotności powietrza w mieszkaniu nie tylko wpływa negatywnie na samopoczucie, może również wywoływać choroby układu oddechowego (m.in. choroby płuc, w tym astmę) oraz alergie. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) znaczną część z 300 milionów przypadków astmy dziecięcej na świecie można przypisać narażeniu na wilgoć i pleśń w pomieszczeniach. 

Optymalna  wilgotność powietrza w pomieszczeniu powinna wynosić około 45%, przy temperaturze ok 20°C. Przy wyższej wilgotności i niższej temperaturze alergeny jakimi są roztocza i grzyby zarodnikujące mają znakomite warunki do rozwoju, a wiadomo, że duże ich stężenie we wdychanym powietrzu sprzyja zaostrzeniom choroby u alergików i zwiększa ryzyko zachorowalności u osób zdrowych. Także patogeny chorobotwórcze jakimi są wirusy i bakterie znajdują dobre warunki do bytowania i zwiększają ryzyko zachorowań - podkreśla lek. med. Magdalena Napora-Grabowska, specjalista alergologii i chorób płuc.

Higrometr to urządzenie, które informuje nas o aktualnym poziomie wilgotności powietrza. (zdjęcie ze strony Stadler-Form.pl )

 

Przyczyny wilgoci w domu

Najczęstsze przyczyny wilgoci w domu to wady konstrukcyjne budynku, zła wentylacja i nieprawidłowa cyrkulacja powietrza. Na to jednak nie mamy już byt wielkiego wpływu. Rozwiązaniem jest zamontowanie nawiewników i udrożnienie przewodów wentylacyjnych, (w tym systematyczne czyszczarnie kratek wentylacyjnych).

Równie duży wpływ na poziom wilgoci ma też nasze codzienne życie. Gotowanie, suszenie prania czy zmywanie naczyń, powodują osadzanie się wilgoci na oknach i ścianach.

Przenośny osuszacz powietrza Theo Stadler Form można ustawić w dowolnym pomieszczeniu w domu, a także w w piwnicy lub garażu.

Najczęstsze przyczyny wilgoci w domu

• słaba wentylacja, niedostateczna  izolacja ścian, dachów i fundamentów, przeciekające rynny
  
• źródła wody - m.in.wilgotne ubrania, rośliny, akwarium itp.
  
• suszenie prania lub gotowanie w zamkniętych pomierzeniach, otwieranie zmywarki bezpośrednio po zakończeniu cyklu zmywania itd. 
• niewłaściwie umiejscowione grzejniki, zbyt niska temperatura w budynku

Jak rozpoznać wilgoć w domu

Z zauważeniem nadmiernej wilgoci raczej nie będziemy mieć problemu. Zaparowane okna i lustra, długo schnące pranie, czasami także nieprzyjemnych zapach to symptomy, których nie da się przeoczyć. Objawem nadmiernej wilgotności powietrza jest też łuszcząca się farba na ścinach i sufitach czy wolno schnąca po umyciu podłoga.

Jak zapobiegać wilgoci w domu

Najprostszym rozwiązaniem jest codzienne wietrzenie pomieszczeń, zwłaszcza tych, których użytkowanie generuje nadmierną wilgotność powietrza (kuchnia, łazienka). Pomocne będzie również zamontowanie w kuchni okapu kuchennego oraz korzystanie z urządzeń, które niemal nie generują pary (np. wolnowar***) i nakładanie pokrywek na garnki podczas gotowania. 

W łazience zamontuj drzwi z tzw. podcięciem lub tulejami, które umożliwią lepszą cyrkulację powietrza. Dobrym rozwiązaniem jest też montaż nawiewników w oknach, jednak wymaga to ingerencji w ramy okienne, a zimą może powodować nadmierne wychłodzenie mieszkania i zwiększać koszty ogrzewania.

Bardzo skutecznym urządzeniem, które pozwala utrzymać odpowiedni poziom wilgotności powietrza w mieszkaniu jest wspomniany wcześniej osuszacz powietrza.

*** Więcej informacji o wolnowarach można znaleźć w artykule Wolnowar - wszystko co chcielibyście wiedzieć, ale boicie się zapytać

Co to jest osuszacz powietrza

Domowy osuszacz powietrza to urządzenie, które obniża poziom wilgoci w domu. Dzięki zachowaniu odpowiedniego poziomu wilgotności otoczenie jest bardziej komfortowe i zdrowsze dla mieszkańców, bowiem nadmierna wilgoć często prowadzi do przeziębień,  alergii, a w skrajnych przypadkach także poważniejszych chorób, m.in astmy. 

Osuszacze powietrza to niewiele urządzenia wyposażone w higrostat, który umożliwia ustawienie najbardziej odpowiedniej dla mieszkańców wilgotności. Tym samym zapobiega nieprzyjemnemu zapachowi i rozwojowi pleśni oraz osadzaniu się wody na sianach, oknach i lustrach.

Jeśli masz problem z suszeniem prania, zwłaszcza poza sezonem letnim, to osuszacz powietrza będzie idealnym rozwiązaniem. W przeciwieństwie do suszarek elektrycznych, osuszacz nie niszczy delikatnych tkanin i umożliwia energooszczędne wysuszanie prania. Na rynku dostępne są modele posiadające tzw. tryb obrotowy (np. Albert Stadler Form) odpowiedni do szybkiego i bardzo skutecznego suszenia odzieży.

Zaletą domowych osuszaczy powietrza są również niewielkie gabaryty, oraz możliwość przenoszenia ich z jednego pomieszczenia do drugiego. Osuszacze mogą być używane w bardzo szerokim zakresie temperatur, a tym samym wykorzystywane do osuszania także zimnych pomieszczeń, np. piwnicy czy garażu. Przydadzą się również podczas remontów i po zalaniu przez sąsiada.

Estetyczny wygląd i niewielkie rozmiary powodują, że osuszacz zmieścisz nawet w małej łazience czy sypialni.

 

Jak wybrać osuszacz powietrza

Decydując się na zakup warto zwrócić uwagę na kilka parametrów. Najważniejsze z nich to wydajność, pojemność zbiornika na wodę, możliwość podłączenia bezpośrednio do odpływu wody oraz programatory poziomu wilgotności i czasu pracy.

• Wydajność określa ile litrów wody usuwa osuszacz w ciągu doby. Do użytku domowego w zupełności wystarczają osuszacze, który usuwają od 10 do 20 litrów wody na dobę
  
• Wielkość zbiornika jest szczególnie istotna w przypadku domów i mieszkań o wysokim stopniu wilgotności. Nie mniej ważna jest możliwość podłączenia węża, który będzie odprowadzał wodę bezpośrednio do odpływu, zwłaszcza w przypadku osuszania pomieszczeń po zalaniu.
  
• Ruchomy wylot powietrza zapewnia optymalną cyrkulację powietrza w pomieszczeniu i przyśpiesza osuszanie. 
• Programator (higrostat) i wyłącznik czasowy. - pierwszy z nich pozwala na ustawienie odpowiedniego dla domowników poziomu wilgotności. Po jego osiągnięciu urządzenie samoczynnie się wyłączy, co zmniejsza zużycie energii elektrycznej.Wyłącznik czasowy służy do zaprogramowania czasu pracy osuszacza (przez ile godzin urządzenie powinno pracować).
• Zmywalny filtr - ułatwia utrzymanie urządzenia w należytej czystości
  
• Automatyczne rozmrażanie jest bardzo przydatne jeśli zamierzamy korzystać z urządzenia w pomieszczeniach, gdzie panuje temperatura poniżej 10 stopni. 
• Łatwość obsługi i opróżniania zbiornika na wodę to również  istotne elementy, przy wyborze urządzenia.
  

Osuszacz powietrza jest urządzeniem bardzo cichym, nawet włączony w nocy nie obudzi domowników, a zagwarantuje zdrowy sen w komfortowych warunkach.

Panel sterowania osuszacza Theo Stadler Form ma zaledwie trzy przyciski.

Domowe sposoby na wilgoć w domu.

Sałatka z ogórka z imbirem

4

Sałatka z ogórka z imbirem.

Prosta surówka z ogórka w stylu azjatyckim. 

Sałatka z ogórka z imbirem i sezamem nosi nazwę kyuri sunomono. Ta japońska surówka z ogórków doprawionych octem składa się tylko z trzech głównych składników: cienko pokrojonych ogórków, imbiru i słodko-kwaśnego dressingu. Sekretnym dodatkiem do najlepszej sałatki ogórkowej w stylu azjatyckim jest ocet ryżowy, który nadaje jej niesamowity smak. W Japonii prosta sałatka z ogórków podawana jest jako dodatek do obiadu albo przekąska między posiłkami. Sałatka ogórkowa z imbirem i sezamem, podobnie jak sałatka z kiszonych ogórków z majonezem, świetnie komponuje się z pieczonym mięsem i wszelkiego typu daniami z grilla. Do tej sałatki możesz dodać także inne warzywa.

Azjatycka sałatka z ogórka jest jedną z najprostszych sałatek, jakie możesz przygotować o każdej porze roku. Niemal wszystkie kraje Azji Wschodniej mają swoją wersję sałatki sunomono. W Wietnamie i Tajlandii do sałatki ogórkowej dodaje się orzeszki ziemne, w Chinach zaś czosnek. Wspólnym składnikiem niemal wszystkich wersji azjatyckiej sałatki z ogórka jest ocet ryżowy. 

Sunomono to japońska sałatka z ogórka z imbirem, sezamem, octem ryżowym i sosem sojowym. Możesz ją podać jako surówkę do obiadu, ale po dodaniu makaronu sprawdzi się też jako przekąska.
 

Azjatycka sałatka z ogórka z imbirem z czego zrobić

proporcje dla 3-5 osób

• 2-3 ogórki perskie (łącznie około 450-550g). Ogórki perskie to te krótsze i grubsze niż ogórki wężowe, kupisz je bez problemu w większości marketów,
  
• pół łyżeczki soli,
  
• 1 łyżeczka startego na tarce imbiru lub więcej do smaku,
  
• około 1/4 szklanki (60-65 ml) octu ryżowego, 
  
• 2 łyżki sosu sojowego,
  
• 2 łyżeczki cukru trzcinowego, ale możesz użyć cukru pudru
  
• sezam biały lub czarny do dekoracji.

Ocet ryżowy (po japońsku komesu) jest bardzo łagodny i znacznie mniej kwaśny niż polskie octy owocowe lub ocet winny. Jeśli nie mam w domu octu ryżowego to zastępuję go octem jabłkowym albo octem z granatu i pomijam sos sojowy, za to dodaję 2-3 łyżki wody. Doprowadzam wodę z octem do wrzenia, żeby pozbyć się ostrego smaku i po wystudzeniu ewentualnie doprawiam1 -2 łyżeczkami soku z cytryny.

Sałatka ogórkowa z imbirem przepis

1. Ogórki dokładnie umyj, obierz w "zebrę" (tak jak na zdjęciu poniżej i pokrój na jak najcieńsze plasterki. Przydaje się do tego mandolina albo robot kuchenny z tarczą do plasterków.

2. Do ogórków dodaj sól, wymieszaj i odstaw na około 30 minut. 

3. Przełóż ogórki na sitko i odciśnij jak najwięcej soku. 

4. W osobnym naczyniu, tym do którego przełożysz ogórki, wymieszaj cukier, sos sojowy i ocet, mieszaj aż cukier się rozpuści. 

5. Dodaj odsączone ogórki, starty na tarce imbir, wymieszaj i odstaw na kilka minut do lodówki.

6. Przed podaniem posyp każdą porcję sezamem.

• Jeśli sałatka ogórkowa z imbirem ma być przekąską, a nie dodatkiem do obiadu, to możesz też dodać inne warzywa, makaron z fasoli mung i wodorosty wakame, będzie bardziej po japońsku.

 

Co to jest sałatka sunomono

Sunomono to rodzaj sałatek z cienko pokrojonych surowych warzyw lub owoców morza przyprawionych octem ryżowym, który po japońsku nazywa się su. Do sałatek sunomono możesz dodać jeden z niżej wymienionych rodzajów sosu na bazie octu ryżowego. 

• sos nibai-zu, czyli dressing sporządzony z równych ilości octu i sosu sojowego, 
• sos sanbai-zu wykonany z równych ilości octu, sosu sojowego i mirinu. Określenie sanbai-zu oznacza w dosłownym tłumaczeniu trzy szklanki i odnosi się do proporcji składników tego sosu, ale polecam zmniejszyć ilość sosu sojowego, ponieważ jest dość słony.
  

Japońska sałatka sunomono jest bardzo podobna do sałatki namasu. Składniki obu tych sałatek są takie same, a główna różnica polega na czasie marnowania ich w occie ryżowym. W sunomono ocet ryżowy traktowany jest jako przyprawa, a w sałatkach namasu jako marynata, przy czym czas marynowania może wynosić nawet kilka godzin. Sałatki namasu przywędrowały do Japonii z Chin w VII wieku. 

Prawdziwa kuchnia japońska książka Sonoko Sakai 

Do opublikowania przepisu na sałatkę z ogórka z imbirem zainspirowała mnie lektura książki "Prawdziwa kuchnia japońska. Proste przepisy, oryginalne potrawy". Jej autorką jest urodzona w Stanach Zjednoczonych, ale wychowana w Japonii Sonoko Sakai, nauczycielka japońskiej sztuki kulinarnej, autorka książek kucharskich i producentka filmów popularyzujących kuchnię Kraju Kwitnącej Wiśni. Podany w książce przepis na japońską sałatkę sunomono jest wzbogacony o mirin, ale zgodnie z sugestią Sonoko Sakai zastąpiłam go cukrem i zmniejszyłam ilość sosu sojowego.

Sonoko Sakai swoje przepisy opiera się na pięciu fundamentalnych zasadach: świeże i sezonowe składniki, prostota wykonania, apetyczny wygląd potrawy i oszczędzanie. Jednak "Prawdziwa kuchnia japońska" to nie tylko wspaniały zbiór 160 przepisów. Autorka wprowadza nas w tajniki przygotowywania japońskich bulionów, ramenów, makaronów, dań głównych i deserów, ale też odsłania kulisy organizacji pracy kuchni oraz przybliża najpopularniejsze składniki i techniki gotowania. Książka stanowi zarazem kompendium wiedzy o tradycyjnej domowej kuchni japońskiej wzbogacone fachowymi poradami. Oprócz prostych (co wcale nie oznacza szybkich) i szczegółowo zaprezentowanych przepisów, znajdziemy w niej również fascynujące, bardzo osobiste historie, a często także kontekst historyczny poszczególnych dań. Na szczególną uwagę zasługują też piękne zdjęcia i wysoka jakość wydania. To książka, której nie może zabraknąć w kulinarnej biblioteczce miłośnika kuchni japońskiej.

Sałatka z ogórka z imbirem

Wino Praktyczny poradnik

3

Wino Praktyczny poradnik.

Tajemnice świata wina w przystępnej graficznej formie. Wszystko co chciałabyś wiedzieć o winie, ale wstydzisz się zapytać.

Wino Praktyczny poradnik to dla każdego miłośnika wina książka z gatunku "must have". Przystępnie napisana, bez sommelierskiej terminologii stanowi, moim zdaniem, najlepsze z dostępnych na polskim rynku wydawniczym, wprowadzenie do tajemniczego świata wina. Za rekomendacją niech posłużą także nazwiska autorów - Madeline Puckette i Justin Hammack od lat prowadzą wielokrotnie nagradzany portal „Wine Folly”.

Praktyczny poradnik dla miłośników wina opracowany przez Madeline Puckette i Justina Hammacka

Zaprezentowane w czytelnej, graficznej formie informacje na temat degustacji i sposobów podawania wina, łączenia wina z serami, mięsem, warzywami i ziołami oraz wskazówki na co zwracać uwagę, jak wąchać i jak smakować wino pozwalają w przyjemny i szybki sposób przyswoić sobie podstawową wiedzę i zacząć fascynującą  przygodę z winem.

Infografiki, diagramy i koła smakowe ułatwiają szybkie znalezienie niezbędnych informacji. Książka zawiera także mapy uprawy winorośli, informacje o gatunkach winogron i wytwarzanych z nich win, porady jak przechowywać wina oraz jak dobrać kieliszki do poszczególnych rodzajów wina. 

Jeśli interesujesz się winem albo szukasz idealnego prezentu, ta książka  będzie najlepszym wyborem i źródłem rzetelnie opracowanej wiedzy. Mimo, że premiera książki miała miejsce 1 grudnia 2016, to "Wino. Praktyczny poradnik. Wine Folly" nadal należy do najlepiej sprzedających się tytułów.

Jak zrobić domowy chrzan

5

Jak zrobić domowy chrzan

Przepis na chrzan tarty bez łez.

Jak zrobić domowy chrzan i po co, skoro można kupić go w każdym sklepie? Moim zdaniem warto przygotować świąteczny tarty chrzan, bo zajmie to dosłownie 5 minut. Domowy chrzan mocą i smakiem przewyższa wszystkie "gotowce" ze sklepów i nie zawiera żadnych wypełniaczy. Zawsze robię go na święta wielkanocne, podobnie jak majonez z gotowanych jajek. (przepis na majonez otworzy się w nowym oknie)

Jak zetrzeć chrzan, żeby nie płakać

Żeby zrobić domowy tarty chrzan, nie wylewając przy tym morza łez wystarczy wykorzystać zwykły blender, maszynkę do mięsa albo robot wielofunkcyjny lub wyciskarkę wolnoobrotową. Całkowicie szczypania w oczy podczas przygotowywania domowego tartego chrzanu nie unikniemy. Choćby podczas mieszania i doprawiania chrzanu zdarza mi się uronić łezkę albo dwie, ale to i tak zdecydowanie lepiej niż przy ręcznym  tarciu chrzanu jak u babci. Jeśli jednak chcesz oczyścić zatoki, to możesz ręcznie utrzeć chrzan na tarce o bardzo drobnych oczkach.

Poniżej cztery metody jak zrobić domowy chrzan krok po kroku. 

Przepis na domowy tarty chrzan.

 

Przepis na domowy ostry chrzan do słoików

składniki na dwa słoiczki po około 300 ml

• około 500 g chrzanu - to mniej więcej 4- 6 korzeni
• sok z małej cytryny (około 4-5 łyżek stołowych)
• około 150 ml wrzącej wody
• 1,5 łyżeczki cukru
• 1 łyżeczka soli

• Ilość cukru, soli i soku z cytryny możesz dostosować do swoich upodobań. Jeśli chrzan jest zbyt suchy to dodaj więcej wrzącej wody.
• Sok z cytryny możesz zastąpić octem jabłkowym lub, w ostateczności, białym octem winnym.
  
• Jeśli chrzan stracił jędrność i nieco przywiądł wystarczy zanurzyć go na 2 godziny w zimnej wodzie.

Chrzan starty na tarce o bardzo drobnych oczkach.(zdjęcie po lewej) i zmiksowany w robocie kuchennym Magimix (zdjęcie po prawej).

 

Jak zrobić domowy tarty chrzan do słoików

1. Obierz chrzan i dokładnie umyj. Jeśli jest bardzo przesuszony namocz go przez około 2 godziny w zimnej wodzie. 

2. W zależności od wybranej metody i wielkości, pokrój chrzan na małe kawałki albo zostaw w całości (do ręcznego tarcia). 

• Sposoby tarcia chrzanu znajdziesz poniżej.
  

3. Domowy tarty chrzan można przechowywać w lodówce około miesiąca. Powinien być mocno ubity w słoiczku.

Chrzan z jabłkiem i śmietaną

składniki na jeden słoiczek o pojemności około 300 ml

• 6-7 czubatych łyżek chrzanu z przepisu powyżej,
  
• 2 Jabłka Grójeckie, obrane ze skórki,
  
• sól, cukier i sok z cytryny do smaku,
  
• opcjonalnie 4-5 łyżek śmietanki kremówki.
  

Jak zrobić domowy chrzan z jabłkiem i śmietaną

Jabłko zetrzyj na tarce o drobnych oczkach i od razu wymieszaj z chrzanem i ewentualnie śmietaną. Dopraw do smaku solą, cukrem i sokiem z cytryny.

Uwaga: Chrzan z dodatkiem śmietany powinien zostać zjedzony w ciągu maksymalnie 2 dni.

Tarcie chrzanu w blenderze lub robocie wielofunkcyjnym

1. Pokrojony na małe kawałki chrzan blenduj przez kilka minut.  

2. Dopraw do smaku cukrem, solą i sokiem z cytryny, zalej wrzątkiem i dokładnie wymieszaj. Jeśli masz blender o niewielkiej mocy, możesz ponownie zblendować chrzan już po dodaniu przypraw i wody, aby uzyskać bardziej delikatną konsystencję.

Chrzan domowy z wyciskarki wolnoobrotowej

Kawałki chrzanu wkładaj do wyciskarki. W jednym zbiorniku będzie gromadził się sok, w drugim wiórki. Połącz zawartość obu zbiorników, dopraw solą, cukrem, sokiem wyciśniętym z cytryny, zalej wrzątkiem i dokładnie wymieszaj.

Przepis na domowy chrzan z maszynki do mięsa

Pokrojony na małe kawałki chrzan zmiel w maszynce do mięsa z założonym sitkiem do maku.
Dodaj cukier, sól, sok z cytryny i wrzącą wodę. Całość dokładnie wymieszaj. 

Dodatki do chrzanu

Do domowego tartego chrzanu możesz dodać ulubione dodatki, takie jak:

• gęsta. kwaśna śmietana (chrzan zaprawiony śmietaną powinien być spożyty w ciągu dwóch dni)
• starte buraki czerwone - będzie z tej mieszanki pyszna ćwikła
• żurawina
• jabłko starte na drobnej tarce

Dlaczego warto jeść chrzan

Chrzan najczęściej dodaję do sosów, żurku, albo podaję jako dodatek do wędlin czy mięs. Warto jednak pamiętać, że chrzan ma szereg właściwości leczniczych. Chrzan działa m.in.  antynowotworowo oraz zwalcza bakterie, które mogą powodować kaszel, katar i grypę.  Oczyszcza zatkane zatoki, łagodzi problemy z trawieniem, bóle kręgosłupa, a stosowany w formie okładów także dolegliwości reumatyczne i nerwobóle.
Korzeń chrzanu jest źródłem wapnia, magnezu, żelaza, fosforu, sodu, potasu oraz witaminy C, której ma więcej niż cytrusy. Zawiera także witaminy z grupy B oraz A, E, K.

• Aby zachować jak najwięcej cennych dla zdrowia substancji najlepiej przygotować samodzielnie świeżo starty, domowy chrzan. Ten przetworzony i przechowywany w temperaturze pokojowej w ciągu 60 dni traci około połowę swoich cennych właściwości.

• Chrzanu nie powinny jeść osoby cierpiące na niewydolność nerek, wrzody żołądka, zgagę i choroby wątroby. Również ludzie całkowicie zdrowi nie powinni spożywać dużych ilości chrzanu ponieważ może spowodować podrażnienie błon śluzowych żołądka i jelit.

Tarty chrzan, który kupujemy w popularnych marketach najczęstotliwiej zawiera od 50% do 60% korzenia chrzanu. Reszta do dodatki, konserwanty i zagęszczacze.

Poniżej znaleziona w Internecie lista składników ogólnie dostępnego w sklepach tartego chrzanu.

Domowy tarty chrzan jest tylko odrobinę tańszy od "gotowego" z hipermarketu, ale zdecydowanie smaczniejszy i zdrowszy. Jeśli natomiast porównamy cenę własnoręcznie przygotowanego chrzanu, z produktami ze sklepów "ekologicznych" to różnica w cenie jest zdecydowanie większa i przemawia na korzyść naszego domowego chrzanu.

Jak zrobić domowy chrzan.

Sos musztardowy

3

Sos musztardowy

Przepis na sos musztardowy na ciepło i na zimno

Sos musztardowy na ciepło lub na zimno należy do najbardziej uniwersalnych sosów domowej roboty, a jajka w sosie musztardowym na ciepło z poniższego przepisu to już niemal klasyka. Sos musztardowy na ciepło pasuje też do gotowanego i pieczonego mięsa i warzyw. Sos musztardowy na zimno jest idealny do sałatek, wędlin, jajek, ryb, pieczonego i grillowanego mięsa i warzyw. Świetnie sprawdza się także jako dip do frytek i sos do burgerów. Cztery poniższe przepisy na sosy z dodatkiem musztardy możesz wykorzystać jako dodatek do bardzo wielu posiłków.

Przepisy na sos musztardowy na ciepło i na zimno są bardzo proste, ale dla zabieganych i zapracowanych przygotowałam też wariant ekspresowy. Przepis na sos majonezowo musztardowy z miodem oraz sos musztardowo miodowy znajdziesz na samym końcu artykułu. 

Tutaj znajdziesz przepisy na sosy do jajek na zimno i domowy majonez z gotowanych jajek. 

Prosty przepis na sos musztardowy na zimno i na ciepło.

 

Przepis na sos musztardowy na zimno

• 3 żółtka
• 1 czubata łyżka miękkiego masła 
• 2 łyżki ostrej lub bardzo ostrej musztardy np. Dijon lub Colman's
  
• 2 łyżeczki octu winnego lub soku z cytryny
  
• 5-6 łyżek śmietanki kremówki (30% lub 36%),
  
• sól i pieprz do smaku.

Szybki sos musztardowy przepis krok po kroku. Jeśli masz zimne masło, włącz w mikserze opcję wstępnego ogrzewania produktów.

1. Jajka sparz wrzątkiem. Oddziel białek od żółtek. Z białek możesz przygotować np. bezy migdałowe.

2. Żółtka zmiksuj z musztardą i miękkim masłem na jednolity krem. Dodaj ocet lub sok z cytryny i śmietankę i zmiksuj lub wymieszaj łyżką do połączenia składników. Na koniec dopraw do smaku solą i pieprzem. Sos zgęstniej po odstawieniu go na około godzinę do lodówki.

Przepis sos musztardowy na ciepło

• 2 łyżki masła
  
• 1 czubata łyżka mąki pszennej
• 2 łyżki musztardy Dijon lub miodowej
  
• 1 szklanka bulionu warzywnego lub bulionu drobiowego,
  
• szczypta cukru,
  
• sól i pieprz do smaku

1. W rondelku rozpuść masło. Dodaj mąkę pszenną i na niewielkim ogniu podsmażaj przez około 2 minuty. 

2. Wlej bulion, dodaj musztardę, szczyptę cukru i mieszaj, aby nie było grudek. Sos będzie początkowo dość rzadki, ale po kilku minutach podgrzewania zgęstnieje. 

I na koniec coś dla zabieganych i zapracowanych, którym zawsze brakuje czasu. To przepis na szybki sos musztardowy z majonezem - idealny do wędlin, mięsa na zimno, jajek i sałatek oraz rewelacyjny sos miodowo musztardowy.

Sos musztardowo majonezowy

• 3 łyżki majonezu,
• 2 łyżki musztardy Dijon lub miodowej,
• 1 łyżeczka octu winnego lub soku z cytryny
  
• 4-5 łyżek śmietanki kremówki 30% lub 36%
• opcjonalnie 1 łyżka płynnego miodu,
  

Sos musztardowo miodowy

• 3 łyżki majonezu 
• 2 łyżki musztardy Dijon 
• 2 łyżki płynnego miodu 
• 1 łyżeczka octu jabłkowego lub więcej do smaku,
  
• dwie duże szczypty czosnku w proszku,
• ćwierć łyżeczki mielonej ostrej papryki, 
• soli i pieprz do smaku

Te dwa przepisy na sosy z musztardą wymagają jedynie dokładnego wymieszania wszystkich składników. To świetne sosy do jajek i sałatek, pieczonego lub gotowanego mięsa i warzyw oraz do wędlin i burgerów. 

Skąd się wzięła musztarda

Gorczyca, z której produkuje się musztardę była uprawiana już ponad 2000 lat p.n.e., ale to podobno Rzymianie przygotowali pierwszą musztardę mieszając zmielone ziarna gorczycy z melasą z winogron. Umiejętność produkcji musztardy przejęli od Rzymian mieszkańcy Galii (obecnie Francja), a najlepsza pochodziła z miasta Dijon. Do dziś Dijon jest uznawane za światową stolicę musztardy. W Bengalu i wielu rejonach Indii odpowiednikiem tradycyjnej musztardy jest kasundi, pikantny, gęsty sos, w skład którego oprócz przypraw wchodzą też pomidory albo zielone mango.

Sos musztardowy.