Ciasto na pizzę włoską

2

Ciasto na pizzę włoską

przepis na cienkie ciasto na pizzę z pizzerii Warsaw Pizza

Ciasto na pizzę włoską, najlepsze jakie kiedykolwiek jadłam, pochodziło z Warsaw Pizza. Było wprost rewelacyjne - cienkie i dobrze wypieczone, a jednocześnie nie przesuszone. No po prostu niebo na talerzu. Tak dobrej pizzy nie jadłam nawet we Włoszech. Trochę czasu zajęło mi uzyskanie przepisu od ekipy Warsaw Pizza, ale w końcu się udało.  Muszę jeszcze zdobyć recepturę sosu curry, który serwują, bo jest absolutnie genialny.

Bardzo często pieczemy pizzę w domu, więc przepis na dobre ciasto do pizzy to dla nas prawdziwy skarb, takim też pewnie będzie dla Ciebie. Zapisz go sobie, bo lepszego nie znajdziesz.

Idealne ciasto na pizzę włoską powinno być cienkie.

Ciasto na pizzę włoską

• 1 litr wody 
• 5 g drożdży suchych 
• 1,5 kg mąki typ 00 
• 25 g soli 
• 10 g miodu 
• 50 g oliwy z oliwek 

Ciasto na pizzę włoską przepis

1. Do dużej miski wlej wodę o temperaturze pokojowej. Dodaj do niej suche drożdże oraz miód. Wymieszaj do dokładnego rozpuszczenia składników.
2. Po około 5 minutach wsyp do miski 1 kg mąki, cały czas mieszając. Tak przygotowane ciasto odstaw na bok do wyrośnięcia na około 60 minut. Pamiętaj, aby przykryć miskę kuchenną ściereczką lub namoczonym ręcznikiem papierowym. Dzięki temu ciasto nie wyschnie podczas wyrastania.
3. Po godzinie przełóż ciasto na blat kuchenny podsypany mąką, dodaj pozostałą mąkę, sól oraz oliwę z oliwek. Energicznie wyrabiaj ciasto do otrzymania gładkiej i elastycznej masy.
4. Ponownie pozostaw ciasto na godzinę, tym razem zawijając je dokładnie w folię kuchenną. Po upływie 60 minut, ciasto powinno być elastyczne i łatwe do porcjowania.
5. Z naszego przepisu możesz przygotować około 6 – 8 porcji wspaniałej, włoskiej pizzy. Odmierzone kulki ciasta ponownie przykryj folią i pozostaw na 8 godzin.
6. Po 8 godzinach ciasto jest gotowe do wałkowania. Rozwałkuj je cienko. Dodaj swoje ulubione składniki, nie zapomnij o posypaniu pizzy oregano.
7. Nagrzej piekarnik do 220 stopni i piecz swoją domową pizzę około 10 minut. Podawaj ze świeżymi ziołami, oliwą z oliwek i świeżo mielonym pieprzem.

Jeśli jednak nie masz czasu, by robić pizzę własnoręcznie - zamów ją w Warsaw Pizza i delektuj się smakiem najlepszej pizzy w mieście, jaką kiedykolwiek jadłam. My gorąco polecamy to nowe miejsce na kulinarnej mapie Warszawy. Dowożą na Pragę Północ, Targówek i Bródno, ale także do Ząbek, Marek, Zielonki i Kobyłki.

Ciekawostki o pizzy

Chociaż pizza uznawana jest za włoskie dzieło, to jej historia sięga  starożytności. Można powiedzieć, że prekursorami współczesnych pizzermanów buli mieszkańcy Bliskiego Wschodu, Indii i Grecji,gdzie popularne są tzw. flat bread - płaskie chleby wypiekane w glinianych piecach.
Współczesna pizza jaką znamy i kochamy powstała w 1889 r. w Neapolu, kiedy słynnego szefa kuchni Raffaelo Esposito odwiedziła królowa Małgorzata Sabaudzka. Wtedy też przygotował na jej cześć danie w narodowych barwach Włoch - pizzę z czerwonymi pomidorami, zieloną bazylią i białą mozzarellą.

Jest wiele odmian tego włoskiego przysmaku, których możemy spróbować zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Pizza neapolitańska przygotowywana jest na cienkim, maksymalnie 3-milimetrowym cieście. Inną popularną odmianą jest pizza rzymska, której ciasto jest grubsze, a brzegi lekko uniesione i zaokrąglone. Amerykanie preferują znacząco grubsze ciasto z dużą ilością dodatków, w tym także tych bardziej kontrowersyjnych, jak ananas czy kukurydza. Która z nich jest najlepsza? Tutaj zdania są podzielone. Według ekipy Warsaw Pizza, najlepsza jest ta pizza, którą skosztujemy razem z rodziną lub przyjaciółmi. Jeśli chcesz spróbować swoich sił w wypiekaniu pizzy - przychodzimy z pomocą! Aby to właśnie twoja pizza królowała wśród rodziny i znajomych staraj się przestrzegać tych trzech prostych zasad, które doprowadzą Cię do wspaniałego włoskiego dania za każdym razem.

Mniej znaczy więcej
Staraj się bazować na świeżych i sezonowych składnikach. Polskie warzywa, cudowna oliwa z oliwek, świeża wędlina i kremowa mozzarella stanowią podstawę sukcesu najlepszej pizzy. Odpowiednio dobrane dodatki są dopełnieniem chrupiącego i złocistego ciasta.

Sos ma znaczenie
Nie daj się nabrać na gotowe sosy, które możesz kupić w każdym sklepie. Nic nie może równać się z domowym sosem z twoimi ulubionymi przyprawami tym samym nadając twojej pizzy niezapomnianego charakteru

Włoska mąka, włoska pizza
Ciasto na pizzę można zrobić praktycznie z każdego rodzaju mąki. Z doświadczenia wiemy, że najlepsze ciasto otrzymamy przy użyciu mąki z miękkiej pszenicy o oznaczeniu 00. To właśnie ona sprawia, że pizza jest niepowtarzalna w smaku.

Zdjęcia przygotowała Magda Malutko

Ciasto na pizzę włoską

Domowe kiszonki które leczą

1

Domowe kiszonki które leczą

znane i mniej znane przepisy na zdrowe kiszonki

Domowe kiszonki które leczą, książka autorstwa dyplomowanych dietetyczek Ewy Sypnik – Pogorzelskiej i Magdaleny Jarzynka – Jędrzejewskiej, to prawdziwa skarbnica pomysłów i inspiracji na zdrowe, domowe przetwory. Choć właśnie się ukazała, to z półek księgarskich znika błyskawicznie. Cieszę się więc ogromnie, że udało mi się ją zdobyć.

O tym, że kiszonki są pyszne i zdrowe wiadomo od dawna, istnieją dowody, że ta technika konserwowania żywności była popularna już 2000 lat przed naszą erą. Przygotowanie kiszonek nie przysparza zazwyczaj problemów, ale warto poznać zasady, które nam to ułatwią, zwłaszcza, że jesteśmy w środku sezonu na domowe przetwory. Dzięki samodzielnie przygotowanym kiszonkom uzupełnimy w okresie zimowym brak witamin i dostarczymy cennych składników.

Kisić można niemal wszystko, nie tylko ogórki, kapustę i buraki. Rewelacyjnie smakuje popularny w kuchni rosyjskiej kiszony czosnek i marokańskie kiszone cytryny. W książce Domowe kiszonki, które leczą znajdziesz 80 przystępnie podanych przepisów na kiszone warzywa i owoce oraz propozycje ich wykorzystania. Oprócz najbardziej popularnych w kuchni polskiej propozycji kiszonek z ogórków i kapusty, będziesz mogła przygotować równie smaczne kiszone śliwki, pomidory czy marchewka i wiele innych  przetworów. Nie mogło oczywiście zabraknąć także przepisów na ich wykorzystanie, masz więc szansę wzbogacić domowe menu o zdrowe i smaczne potrawy.

Podsumowując - książka ze wszech miar godna polecenia dla wszystkich, którzy chcą w naturalny sposób zadbać o własne zdrowie i urozmaicić codzienne menu.

Tytuł: Domowe kiszonki, które leczą
Autor: Ewa Sypnik – Pogorzelska, Magdalena Jarzynka – Jędrzejewska
Liczba stron: 224
Ilość przepisów: 80
Wydawnictwo RM
Data wydania: lipiec 2020

Sałatka ogórkowa Muminków

5

Sałatka ogórkowa Muminków

prosta sałatka z ogórków na zimę.

Sałatka ogórkowa Muminków to kolejna wersja popularnego w krajach skandynawskich dodatku do obiadu i kanapek. Smakiem dorównują jej tylko ogórki w curry. Ten prosty przepis na sałatkę z ogórków na zimę składa się z zaledwie kilku składników: świeżych ogórków, marchewki, kopru i chrzanu oraz przypraw i octu jabłkowego lub winnego. Do tej sałatki nie dodajemy octu spirytusowego i to właśnie sprawia, że ma niesamowity słodko-kwaśny smak, który pokochasz.

Sałatka ogórkowa bez octu spirytusowego jest bardzo łatwą w przygotowaniu przystawką, idealną do dań obiadowych, grilla czy zwykłych kanapek.

Przepis na sałatkę ogórkową Muminków pochodzi z książki Moomins Cookbook: An Introduction to Finnish Cuisine, ale w stosunku do oryginału zmniejszyłam ilość cukru.

Prosta i smaczna sałatka ogórkowa Muminków do słoików na zimę.

Sałatka ogórkowa Muminków

proporcje na 6 słoików o pojemności około 300 ml

• 1 kg ogórków gruntowych
• 1 duża marchewka
• 1 łyżka ziaren ziela angielskiego
• 1 łyżka ziaren pieprzu
• 1 łyżka nasion gorczycy
• 6 małych ząbków czosnku
• 1 łyżka startego chrzanu
• 6 baldachów kopru wraz z łodygami
• 1 litr octu winnego lub octu jabłkowego (4,5%), do tej sałatki nie dodajemy octu spirytusowego
• 220 g cukru, chociaż w oryginalnym przepisie jest 320 g cukru
• 3 łyżki soli kamiennej niejodowanej

Sałatka ogórkowa Muminków przepis

1. Umyj dokładnie ogórki, marchewkę i baldachy kopru. Słoiki umyj i wyparz wrzątkiem.
2. Obierz marchewkę i czosnek, ogórków nie obieraj. Baldachy kopru podziel na mniejsze części. Ząbki czosnku przekrój na pół.
3. Pokrój ogórki i marchewkę na  plasterki o grubości nie większej niż 2 mm.  Najszybciej zrobisz  to na szatkownicy do warzyw typu mandolina (wygląda tak, jak ta na zdjęciu poniżej) albo korzystając z przystawki do szatkowania.

4. Na dno każdego słoika włóż przyprawy rozdzielając je równo pomiędzy słoiki.
5. Napełnij słoiki warzywami do 3/4 wysokości.
6. Ocet wymieszaj z solą i cukrem i doprowadź do wrzenia.
7. Wlej gorący ocet do słoików, tak, aby zakrył ogórki.
8. Przemieszaj zawartość słoików, aby usunąć pęcherzyki powietrza.
9. Dopełnij słoiki warzywami i zalewą pozostawiając od góry około 1,5 wolnego miejsca.
10. Zakręć słoiki i pasteryzuj około 15 minut od chwili zagotowania wody.

 Sałatka ogórkowa Muminków

Lody jabłkowe z cynamonem

7

Lody jabłkowe z cynamonem

domowe lody o smaku szarlotki.

Lody jabłkowe z cynamonem smakują jak najlepsza szarlotka, a jak wiesz, w kawiarniach ​​szarlotka prawie zawsze podawana jest z lodami waniliowymi. Takie gęste, kremowe lody, pełne skarmelizowanych jabłek mogłabym jeść przez cały rok.
Domowe lody o smaku szarlotki łączą w sobie to, co lubię najbardziej -  słodko - kwaskowe Jabłka Grójeckie, najlepszy cejloński cynamon, aromatyczną wanilię i odrobinę goździków dla podkreślenia smaku.

Uwaga: Robiąc zakupy pamiętaj, żeby kupić śmietanKę 30% lub 36%, a nie śmietanę. To wbrew pozorom nie jest to samo. Do lodów możesz też użyć gotowych przetworów z jabłek,  tutaj znajdziesz przepis na prażone jabłka do szarlotki.

Lody szarlotkowe z prażonymi jabłkami. Po prostu pycha.

Lody jabłkowe z cynamonem

• 2 Jabłka Grójeckie, to te które mają naklejkę z podobizną królowej Bony, taką jak tutaj
• pół szklanki cukru brązowego lub białego, ale możesz ilość cukru dostosować do swoich upodobań 
• 300 ml śmietanki 30 lub 36%
• 100 ml mleka
• 1 łyżka soku z cytryny
• 1 łyżeczka cynamonu lub do smaku
• 1,5 łyżeczki ekstraktu z wanilii, ale możesz zastąpić cukrem waniliowym
• 2 goździki

Lody jabłkowe z cynamonem przepis

1. Jabłka umyj, obierz i usuń z nich gniazda nasienne.
2. Przełóż jabłka na patelnię, dodaj cukier, cynamon, sok z cytryny i goździki. Mieszając od czasu do czasu, smaż na silnym ogniu około 5-8 minut. Jabłka powinny się prawie całkowicie rozgotować.
3. Do uprażonych jabłek dodaj cukier waniliowy lub ekstrakt z wanilii i wymieszaj. Pozostaw mus jabłkowy do całkowitego wystudzenia. Po wystudzeniu wyjmij goździki.
4. Przełóż do maszynki do lodów wszystkie składniki -  mus jabłkowy, mleko i śmietankę. Ustaw program soft dla miękkich lodów lub hard, jeśli wolisz twarde lody (dotyczy maszyny do lodów Zyle) albo postępuj wg instrukcji producenta.

Jeśli nie masz maszyny do lodów, wstaw pojemnik z lodami do zamrażalnika na kilka godzin. Co około 30 -40 minut, mieszaj dokładnie zawartość pojemnika, aby rozbić kryształki lodu.

 Lody jabłkowe z cynamonem.

Co to jest dehydrator

24

Co to jest dehydrator

kilka słów o suszeniu żywności.

Co to jest dehydrator, do czego służy i jak go używać? Te z pozoru banalne pytania zaczynają się pojawić latem każdego roku, bo właśnie wtedy zaczynamy przygotowywać przetwory na zimę. Część zamykamy w słoikach, inne suszymy. I właśnie do suszenia - dosłownie wszystkiego, także mięsa, ryb czy zakwasu na domowy żurek służy dehydrator. Ale nie tylko do suszenia. W dehydratorze można także przygotować ciastka, krakersy i chlebki,  pełnowartościowe dania główne, idealne na wakacyjne wyjazdy i setki innych potraw, których nie uda się nam zrobić inną metodą.

Owoce i warzywa można suszyć na różnymi metodami, ale najłatwiej zrobisz to w suszarce do żywności.

Dehydrator to suszarka do żywności, jednak zazwyczaj pod tą nazwą znajdziesz urządzenia o wyższej wydajności, w których ciepłe powietrze rozprowadzane jest poziomo, od umieszczonego w tylnej ściance wentylatora do przodu. Dzięki temu proces suszenia przebiega szybciej i bardziej równomiernie. Poziomy przepływ ciepłego powietrza to najistotniejsza z różnic  pomiędzy dehydratorem a tradycyjną suszarką, w przypadku której wentylator umieszczony jest na górze lub na dole. Drugą ważną cechą dehydratorów są metalowe tace do suszenia produktów. Wiele modeli jest także wyposażonych w specjalne maty przeznaczone m.in. do suszenia produktów półpłynnych.

Co można przygotować w dehydratorze

Oprócz suszenia warzyw, owoców, grzybów i ziół w dehydratorze można także ususzyć makaron, ryby, mięso i owoce morza. To bardzo uniwersalne urządzenie, w którym przygotujesz także:

• domowy jogurt
• naleśniki z owoców
• chlebki, krakersy i ciastka
• dietetyczne batoniki  
• sosy i zupy instant np. sos do spaghetti, żurek i barszcz biały, zupę grzybową
• bezglutenową pizzę warzywną
• ekologiczną granolę
• do dehydratora możesz wstawić ciasto drożdżowe lub chleb do wyrastania
• oraz przygotować setki innych przystawek, przekąsek, deserów, ale też dania główne czy śniadania.

Dehydrator pozwala też przygotować pełnowartościowe posiłki w suchej formie, które można zabrać na wakacyjne wyprawy. Lekkie i niewielkie objętościowo sprawdzają się w każdej sytuacji.

Jak działa dehydrator

Dehydratory suszą żywność poprzez cyrkulację powietrza. Produkty układa się jednowarstwowo, w ten sposób, aby nie stykały się ze sobą. Temperaturę suszenia ustawia się w zależności od zawartości wody w suszonych produktach - wyższą dla soczystych owoców i sosów, niższą dla większości warzyw i ziół. Większość dehydratorów pozwala ustawić temperaturę z dokładnością do pięciu stopni Celsjusza. W bardziej zaawansowanych modelach możesz ustawić temperaturę z dokładnością do 1 stopnia Celsjusza.

Jaki dehydrator jest najlepszy?

Istnieją dwa główne typy dehydratorów czyli suszarek do żywności - okrągłe i kwadratowe. W każdym z tych typów znajdziesz dziesiątki modeli różniących się pojemnością i dostępnymi funkcjami.

• Dehydratory okrągłe

Okrągłe suszarki do żywności należą do produktów najpopularniejszych i zarazem najtańszych. Wiatrak umieszczony jest na górze lub na dole urządzenia (cyrkulacja powietrza odbywa się pionowo), a tace ustawiane są jedna na drugiej. Okrągłe dehydratory są zazwyczaj tańsze od kwadratowych, ale mają też mniejszą pojemność, a większość elementów wykonana są z tworzywa sztucznego. Bardziej zaawansowane modele są wyposażone w zegar i regulację temperatury z dokładnością do 5 stopni Celsjusza. W niektórych (np. dehydrator Zyle typ V)  zastosowano też samoobracające się tace do suszenia.

Zdjęcie ze strony www.ronic.pl

• Dehydratory kwadratowe

W dehydratorach kwadratowych zastosowano takie samo rozwiązanie jak w piekarniku. Umieszczony na tylnej ścianie wentylator jest znacznie większy niż w przypadku okrągłych suszarek do żywności, a półki wykonane ze stali nierdzewnej wysuwają się jak w piekarnikach. Dzięki temu możesz regulować ilość wolnej przestrzeni pomiędzy półkami i suszyć większe produkty. Umiejscowienie wentylatora z tyłu dehydratora zapewnia bardziej równomierne suszenie produktów, cały proces przebiega szybciej niż w przypadku tradycyjnych suszarek.
Znacznie solidniej wykonane dehydratory kwadratowe niemal nie nagrzewają mieszkania podczas pracy i pozwalają jednorazowo wysuszyć większe ilości produktów (mają zazwyczaj od 5 do 10 półek). Zajmują  jednak nieco więcej miejsca niż okrągłe suszarki do żywności.

Mój pierwszy dehydrator nadal sprawuje się rewelacyjnie, choć ma już kilka lat. Wyglądem przypomina miniaturowy piekarnik.

W zależności od modelu dehydratory kwadratowe mogą też posiadać dodatkowe, bardzo wygodne dla użytkownika funkcje m.in. podtrzymywanie ciepła, dwa tryby pracy (szybki i wolny), dwa wentylatory (podwójny system ogrzewania). Oczywiście im więcej funkcji, tym wyższa cena, warto więc zastanowić się, które z nich będą dla Ciebie przydatne.

Aktualnie korzystam z modelu Zyle Express (typ II).

Po co suszyć żywność

Brak wilgoci intensyfikuje smak produktów spożywczych. Łatwo to zauważyć na przykładzie moreli, czy gruszek  - są znacznie słodsze niż przed wysuszeniem. Podobnie jest w przypadku ziół, których smak staje się bardziej wyrazisty, intensywny.
Odwadnianie pozwala też na dłuższe przechowywanie żywności oraz zmniejszenie jej objętości i wagi. Susząc samodzielnie produkty masz pewność, że nie zawierają konserwantów, sztucznych barwników ani innych zbędnych dodatków m.in. cukru i oleju, który znajdziesz m.in. w rodzynkach czy suszonej żurawinie. Przeczytaj skład - też kiedyś mnie to zaskoczyło.
Dehydracja czyli odwodnienie produktów pozwala również zachować więcej składników odżywczych i witamin, niż niektóre metody gotowania, ponieważ cały proces przebiega w niskich temperaturach.

Komu przyda się dehydrator

Łatwiej byłoby napisać komu się nie przyda. Nie przyda się tym, którym nie przeszkadza marnowanie żywności. Dla wszystkich pozostałych takie urządzenie będzie doskonałym rozwiązaniem. Wysuszona żywność, zwłaszcza produkty roślinne zachowują trwałość nawet do dwóch lat. Jeśli więc masz nadmiar warzyw lub owoców po prostu je wysusz. Zaoszczędzisz na tym całkiem sporo pieniędzy. Żywność suszona w niskich temperaturach traktowana jest jako "raw food". Zachowuje większość składników odżywczych, to najprostszy i najzdrowszy sposób na dostarczenie ich organizmowi, zwłaszcza w okresie zimowo - wiosennych niedoborów.
Zaletą jest również większa efektywność energetyczna dehydratorów. Zużywają one znacznie mniej prądu niż piekarnik na wysuszenie takiej samej ilości produktów. Pozwalają też przyrządzić pełnowartościowe, pełne witamin dania gotowe. W dehydratorze możesz przygotować m.in. zupę w proszku czy zapiekankę i to bez żadnych konserwantów, barwników i tym podobnych dodatków.  Wystarczy, że zalejesz je na godzinę przed podaniem gorącą wodą, a następnie podgrzejesz. Jeśli więc zdarza się Tobie lub Twoim bliskim wyjeżdżać w miejsca, gdzie nie masz możliwości i czasu na gotowanie, takie samodzielnie wysuszone dania będą świetnym rozwiązaniem.

Co to jest dehydrator.

Dlaczego warto odwiedzić Mołdawię

10

Dlaczego warto odwiedzić Mołdawię

krótki tour po mołdawskich winnicach.

Dlaczego warto odwiedzić Mołdawię, niewielki, kilkakrotnie mniejszy od Polski, kraj graniczący jedynie z Ukrainą i Białorusią? Jest przecież tyle innych ciekawych  i bardziej egzotycznych miejsc na świecie, które kuszą turystów pięknem krajobrazu i bogatą historią. Jednak to właśnie Mołdawia - żywa legenda, przyciąga co roku tłumy miłośników wina i historii winiarstwa. Warto w tym miejscu nadmienić, że w Mołdawii, w Mileștii Mici, znajduje się największa na świecie, licząca ponad 2 miliony butelek,  kolekcja win wpisana w 2014 roku do Księgi Rekordów Guinnessa

Zwiedzamy mołdawskie winnice 

Enoturystyka staje się coraz popularniejszą formą wypoczynku. Poznawanie kultury i piękna Mołdawii poprzez odwiedzanie miejsc związanych z winiarstwem to wspaniałe doświadczenie i smakowanie kultury tego kraju, który kształtem przypomina kiść winogron. Tak, jak ma to miejsce w przypadku słynnych regionów winiarskich w Europie, terroir (gleba, topografia i klimat) Mołdawii jest idealny do produkcji wysokiej jakości wina czerwonego (na południu kraju) i białego wina w części centralnej. W Mołdawii istnieją cztery historyczne regiony winiarskie: Valul lui Traian (południowy zachód), Stefan Voda ze słynną Purcari Zone (południowy wschód), Codru (centrum) i Balti (północ), pierwsze trzy produkują wina o chronionym oznaczeniu geograficznym.

• Cricova Winery. Z pewnością warto odwiedzić, drugie co do wielkości w Mołdawii, Piwnice Win w Cricova. Podziemne tunele istniały pod Cricovą już w XV wieku, a w latach 50-tych  XX wieku przekształcono je w podziemną enotekę. 120 kilometrów korytarzy biegnących  ponad 100 metrów pod ziemią, pokoje do degustacji i ponad milion butelek wina naprawdę robią niesamowite wrażenie. Poszczególne korytarze noszą nazwy win, które są w nich przechowywane. Najstarsze wino pochodzi z 1902 r. Przez cały rok utrzymuje się temperaturę około 12 stopni.

• Mileștii Mici. Będąc w Mołdawii nie można pominąć największej na świecie kolekcję win w Mileștii Mici. W podziemnych piwnicach leżakują ponad 2 miliony butelek, z czego 70% stanowią wina czerwone, 20% wina białe, a około 10% to wina deserowe. Kompleks Mile Statetii Mici został założony w 1969 roku w celu przechowywania, konserwowania i dojrzewania win wysokiej jakości, a jego podziemne korytarze o łącznej długości około 200 km docierają do granic Kiszyniowa.

• Cojuşna - położona zaledwie 14 km od Kiszyniowa to znacznie bardziej kameralne miejsce niż wspomniane powyżej Mileștii Mici i Cricova. Założona w 1908 roku ma zaledwie 100 metrów korytarzy i gromadzi kilkaset tysięcy butelek, ale nie sposób odmówić jej uroku. Degustując mołdawskie wina w Cojuşna przeniesiesz się w czasy średniowiecza.
• Purcari - wioska Purcari i winnice klasztoru Agon Zograf należą do najsłynniejszych mołdawskich winnic. W XVII wieku współpracę ze wspomnianym klasztorem nawiązali francuscy osadnicy, zapoczątkowując uprawę specjalnych roczników Purcari. W 1827 roku car Mikołaj I wydał specjalny dekret nadający Purcari status pierwszej specjalistycznej winnicy w Besarabii. Winiarnia Purcari ma na swoim kocie ponad 250 medali na międzynarodowych konkursach, takich jak Decanter World Wine Awards, International Wine & Spirits Competition, International Wine Challenge i wielu innych. W Purcari można obejrzeć zbudowane pod koniec XIX wieku piwnice, w których przechowywana jest część dziedzictwa kulturowego Mołdawii - słynna kolekcję win Vintage Purcari. 

Kilka słów o historii mołdawskiego winiarstwa

Mało kto, nawet spośród wytrawnych znawców winiarstwa, zdaje sobie sprawę, że winorośle rosły na terenach dzisiejszej Mołdawii już około 6–25 milionów lat temu, a początki upraw winorośli datuje się na 3000 p.n.e. Pod koniec III wieku p.n.e., kiedy rozwinęły się szlaki handlowe produkowane tam wina trafiały na greckie i rzymskie stoły. W średniowieczu na obszarze Hospodarstwa Mołdawskiego istniały już wyspecjalizowane winnice i winiarnie w których przechowywano i przetwarzano najlepsze wina.
Ważną rolę w rozpropagowaniu i eksporcie win mołdawskich odegrała cerkiew. Także współcześnie klasztory w Mołdawii wytwarzają wina z winogron zbieranych we własnych winnicach i wykorzystują je do Komunii Świętej, jako symbol krwi Chrystusa. W XIX wieku, gdy Mołdawia stała się częścią Wielkiego Księstwa Moskiewskiego sadzonki winorośli zaczęto sprowadzać m.in. z Francji, a region zasłynął w całym Imperium Rosyjskim z doskonałych win. W 1842 roku powstał Colegiul Naţional de Viticultură şi Vinificaţie din Chişinău - instytut szkolnictwa wyższego zajmujący się winem i enoturystyką. Coraz częściej wina mołdawskie pojawiały się na światowych wystawach, w 1878 r. wina Purcari zdobyły złote medale na światowej wystawie w Paryżu. Nieprzerwanie od tego czasu mołdawskie wina zyskują w Europie coraz większą popularność. Pod koniec XIX wieku były eksportowane do niemal wszystkich krajów europejskich. Aktualnie Mołdawia zajmuje 11 miejsce w Europie i plasuje się na około 20 miejscu na świecie pod względem produkcji wina. Mołdawskie winnice. komercyjne i prywatne, zajmują powierzchnię 148 500 hektarów, a wiele rodzin produkuje wina według przepisów przekazywanych z pokolenia na pokolenie od kilkuset lat.

Zdjęcia: Cricova Winery - David Stanley; Mileștii Mici - Andreas Welch; pozostałe zdjęcia są mojego autorstwa.